ტელეფონმა დარეკა.

− ალო – ნაზად თქვა ქალმა.

− ვიქტორია, მე ვარ. მოდი, შუაღამეს სანაპიროზე შევხვდეთ.

− კარგი, ძვირფასო.

− ჰო, ერთი ბოთლი შამპანურიც გამოაყოლე.

− არ დამავიწყდება, ძვირფასო. ამაღამ შენთან მინდა ყოფნა.

− იჩქარე, ლოდინის დრო არ მაქვს – კაცმა ყურმილი უხეშად დააგდო.

ქალმა ამოიოხრა. შემდეგ გაიღიმა:

− საინტერსოა, ვინ იყო.