− ფრთხილად, დატენილია - თქვა მან საწოლ ოთახში შესვლისას. ქალი საწოლის საზურგეზე იყო მიყრდნობილი. − ეს შენი ცოლისთვისაა? − არა, ეს სარისკოა, ქილერს დავიქირავებ. − და თუ ქილერი მე ვარ? კაცმა ჩაიცინა. − ვის მოუვა აზრად მამაკაცის მოსაკლავად ქალი დაიქირაოს? ქალმა ტუჩები გაილოკა და ლულა კაცს მიუშვირა. − შენ ცოლს.

მას მერე, რაც რიტა წამებით მოკლეს, კარტერი ფანჯარასთან იჯდა. არანაირი ტელევიზორი, წიგნი, მიმოწერა. მისი ცხოვრება მხოლოდ ის იყო, რაც ფარდებს მიღმა ჩანდა. ფეხებზე ეკიდა, ვის მოჰქონდა საჭმელი, იხდიდა გადასახადებს. ის ამ ოთახიდან აღარ გადიოდა. მისი ცხოვრება ფანჯრის მიღმა მორბენალი ფიზკულტურელები, წელიწადის დროთა ცვლა, ქუჩაზე მიმავალი მანქანები იყო. და კიდევ, რიტას აჩრდილი. კარტერი ვერ ხვდებოდა, რომ რბილი თექით აკრულ პალატაში ფანჯარა არ იყო.